Jak długo żyją szczury?
Odpowiedź jest prosta – zdecydowanie za krótko. Średnia długość życia szczura hodowlanego to około 2 lata. Na szczęście ostatnimi czasy statystyki idą w górę i coraz więcej szczurków dożywa w dobrym zdrowiu do dwóch i pół a czasem nawet 3 lat i dłużej.
Ma na to wpływ wiele czynników, a mianowicie:
- dynamiczny rozwój weterynarii (nowe metody diagnostyki i leczenia, np. guzów przysadki czy chorób serca) oraz polepszanie się wiedzy lekarzy weterynarii z zakresu leczenia drobnych ssaków,
- większa świadomość właścicieli (odpowiednia ilość ruchu na wybiegach, urozmaicanie klatki i otoczenia, tzw. enrichment; respektowanie szczurzej stadności, dobrej jakości karma, profilaktyczne przeglądy weterynaryjne, badanie kału, szybkie reagowanie na problemy zdrowotne oraz umiejętność radzenia sobie w nagłych wypadkach, np. przy zakrztuszeniu).
Co jakiś czas słyszę opowieści typu: „jak byłem mały to mieliśmy szczura, który żył 7 lat”. Ile w nich prawdy? Raczej niewiele. Nie są to przypadki udokumentowane, które można potwierdzić i przyjąć za pewnik. Podobno niektórzy rodzice podmieniają dzieciom zwierzaki, aby uniknąć żałoby i smutku dziecka po odejściu ukochanego pupila. W rezultacie powiela się błędne przekonanie, że zwierzątko było wyjątkowo długowieczne.
W mojej pracy spotykam natomiast szczurzych seniorów, którzy dzięki troskliwej opiece i współpracy opiekuna z lekarzem weterynarii żyją w komforcie do 3-4 lat. I to zarówno szczury z hodowli rodowodowych jak i adoptowane kundelki. Z powodzeniem też przeprowadzane są zabiegi chirurgiczne u starszych zwierzaków, na przykład usuwania guzów.
Szczury rodowodowe, które dożyły co najmniej 2 lat i 9 miesięcy zostają oficjalnie dopisane do listy seniorów. Do tego grona dołączyła też moja Kelly (2 lata 11 miesięcy 4 dni) i Fergie (3 lata 3 miesiące 16 dni). Na zdjęciu powyżej dziewczyny (Kelly po lewej, Fergie po prawej) w dniu trzecich urodzin Fergie, a poniżej film pokazujący, że szczurza starość może być spokojna i radosna.
Ostatnia sprawa, mogłoby się wydawać że dzikie szczury są silniejsze i bardziej odporne na choroby, przez co żyją dłużej. Tak naprawdę jednak na wolności szczury rzadko giną śmiercią naturalną i rzadko dożywają starości. Gdy zachorują, stają się łatwym celem dla drapieżników, dlatego długo maskują to, że coś im dolega. Przypadki trzymania w domu szczurów dzikich pokazują, że gdy drapieżników nie ma, zapadają na choroby i zdarza się, że żyją nawet krócej niż szczury hodowlane.